VAKIA MÜHLETİ TÜRKÇE OKUNUŞU | Vakıa müddeti meali, manası, fazileti – Vakıa mühleti OKU – DİNLE

0

BEĞENDİM

0

96 ayet olarak Mekke’de inen Vakıa müddeti ismini kıyametin isimlerinden alır. İniş sırasına nazaran 46. müddettir. Vakıa mühleti Türkçe okunuşu sıklıkla araştırılıyor. Vakıa mühleti meali, manası, fazileti ile ilgili ayrıntılı bilgileri sizler için derledik.

VAKIA MÜHLETİ TÜRKÇE OKUNUŞU

Bismillahirrahmanirrahim

1. İżâ veka’ati-lvâki’a(tu)
2. Leyse livak’atihâ kâżibe(tun)
3. Ḣâfidatun râfi’a(tun)
4. İżâ rucceti-l-ardu raccâ(n)
5. Ve busseti-lcibâlu bessâ(n)
6. Fekânet hebâen munbeśśâ(n)
7. Ve kuntum ezvâcen śelâśe(ten)
8. Fe-ashâbu-lmeymeneti mâ ashâbu-lmeymene(ti)
9. Ve ashâbu-lmeş-emeti mâ ashâbu-lmeş-eme(ti)
10. Ve-ssâbikûne-ssâbikûn(e)
11. Ulâ-ike-lmukarrabûn(e)
12. Fî cennâti-nna’îm(i)
13. Śulletun mine-l-evvelîn(e)
14. Ve kalîlun mine-l-âḣirîn(e)
15. ‘Alâ sururin mevdûne(tin)
16. Mutteki-îne ‘aleyhâ mutekâbilîn(e)
17. Yatûfu ‘aleyhim vildânun muḣalledûn(e)
18. Bi-ekvâbin ve ebârîka vekesin min ma’în(in)
19. Lâ yusadde’ûne ‘anhâ velâ yunzifûn(e)
20. Ve fâkihetin mimmâ yeteḣayyerûn(e)
21. Ve lahmi tayrin mimmâ yeştehûn(e)
22. Ve hûrun ‘în(un)
23. Ke-emśâli-llului-lmeknûn(i)
24. Cezâen bimâ kânû ya’melûn(e)
25. Lâ yesme’ûne fîhâ laġven velâ teśîmâ(n)
26. İllâ kîlen selâmen selâmâ(n)
27. Ve ashâbu-lyemîni mâ ashâbu-lyemîn(i)
28. Fî sidrin maḣdûd(in)
29. Ve talhin mendûd(in)
30. Ve zillin memdûd(in)
31. Ve mâ-in meskûb(in)
32. Ve fâkihetin keśîra(tin)
33. Lâ maktû’atin velâ memnû’a(tin)
34. Ve furuşin merfû’a(tin)
35. İnnâ enşenâhunne inşâ-â(n)
36. Fece’alnâhunne ebkârâ(n)
37. ‘Uruben etrâbâ(n)
38. Li-ashâbi-lyemîn(i)
39. Śulletun mine-l-evvelîn(e)
40. Ve śulletun mine-l-âḣirîn(e)
41. Ve ashâbu-şşimâli mâ ashâbu-şşimâl(i)
42. Fî semûmin ve hamîm(in)
43. Ve zillin min yahmûm(in)
44. Lâ bâridin velâ kerîm(in)
45. İnnehum kânû kable żâlike mutrafîn(e)
46. Ve kânû yusirrûne ‘alâ-lhinśi-l’azîm(i)
47. Ve kânû yekûlûne e-iżâ mitnâ ve kunnâ turâben ve ‘izâmen e-innâ lemeb’ûśûn(e)
48. Eve âbâunâ-l-evvelûn(e)
49. Kul inne-l-evvelîne vel-âḣirîn(e)
50. Lemecmû’ûne ilâ mîkâti yevmin ma’lûm(in)
51. Śumme innekum eyyuhâ-ddâllûne-lmukeżżibûn(e)
52. Leâkilûne min şecerin min zakkûm(in)
53. Femâli-ûne minhâ-lbutûn(e)
54. Feşâribûne ‘aleyhi mine-lhamîm(i)
55. Feşâribûne şurbe-lhîm(i)
56. Hâżâ nuzuluhum yevme-ddîn(i)
57. Nahnu ḣalaknâkum felevlâ tusaddikûn(e)
58. Eferaeytum mâ tumnûn(e)
59. E-entum taḣlukûnehu em nahnu-lḣâlikûn(e)
60. Nahnu kaddernâ beynekumu-lmevte vemâ nahnu bimesbûkîn(e)
61. ‘Alâ en nubeddile emśâlekum ve nunşi-ekum fî mâ lâ ta’lemûn(e)
62. Ve lekad ‘alimtumu-nneş-ete-l-ûlâ felevlâ teżekkerûn(e)
63. Eferaeytum mâ tahruśûn(e)
64. E-entum tezra’ûnehu em nahnu-zzâri’ûn(e)
65. Lev neşâu lece’alnâhu hutâmen fezaltum tefekkehûn(e)
66. İnnâ lemuġramûn(e)
67. Bel nahnu mahrûmûn(e)
68. Eferaeytumu-lmâe-lleżî teşrabûn(e)
69. E-entum enzeltumûhu mine-lmuzni em nahnu-lmunzilûn(e)
70. Lev neşâu ce’alnâhu ucâcen felevlâ teşkurûn(e)
71. Eferaeytumu-nnâra-lletî tûrûn(e)
72. E-entum enşetum şeceratehâ em nahnu-lmunşi-ûn(e)
73. Nahnu ce’alnâhâ teżkiraten ve metâ’an lilmukvîn(e)
74. Fesebbih bismi rabbike-l’azîm(i)
75. Felâ uksimu bimevâki’i-nnucûm(i)
76. Ve-innehu lekasemun lev ta’lemûne ‘azîm(un)
77. İnnehu lekur-ânun kerîm(un)
78. Fî kitâbin meknûn(in)
79. Lâ yemessuhu illâ-lmutahherûn(e)
80. Tenzîlun min rabbi-l’âlemîn(e)
81. Efebihâżâ-lhadîśi entum mudhinûn(e)
82. Ve tec’alûne rizkakum ennekum tukeżżibûn(e)
83. Felevlâ iżâ belaġati-lhulkûm(e)
84. Ve entum hîne-iżin tenzurûn(e)
85. Ve nahnu akrabu ileyhi minkum velâkin lâ tubsirûn(e)
86. Felevlâ in kuntum ġayra medînîn(e)
87. Terci’ûnehâ in kuntum sâdikîn(e)
88. Fe-emmâ in kâne mine-lmukarrabîn(e)
89. Feravhun ve rayhânun ve cennetu na’îm(in)
90. Ve emmâ in kâne min ashâbi-lyemîn(i)
91. Feselâmun leke min ashâbi-lyemîn(i)
92. Ve emmâ in kâne mine-lmukeżżibîne-ddâllîn(e)
93. Fenuzulun min hamîm(in)
94. Ve tasliyetu cahîm(in)
95. İnne hâżâ lehuve hakku-lyakîn(i)
96. Fesebbih bismi rabbike-l’azîm(i)

VAKIA MÜHLETİ MEALİ

Rahman ve Rahim olan Allah’ın adıyla…

1. O kaçınılmaz ve önlenemez kıyâmet koptuğu vakit;

2. Artık onun kopmasını yalanlayabilecek hiçbir kimse kalmayacaktır.

3. O, kimini alçaltır, kimini yüceltir.

4. Yer şiddetli bir sarsılışla sarsıldığı,

5. Dağlar parçalanıp darmadağın edildiği,

6. Uçuşan toz zerreleri hâline geldiği zaman…

7. Sizler de üç zümreye ayrılırsınız:

8. O “ashâb-ı meymene” ki, ne uğurlu ne keyifli insanlardır o “ashâb-ı meymene!”

9. O “ashâb-ı meş’eme” ki, ne uğursuz ne bedbaht kimselerdir o “ashâb-ı meş’eme!”

10. Üçüncü zümre “sâbikûn”; dünyada güzel işlerde öne geçenlerdir ki, onlar âhirette mükâfatda da öne geçeceklerdir.

11. İşte bunlar “mukarrabûn”; Allah’a en yakın kullardır.

12. Nimetlerle dopdolu cennetlerde olacaklardır.

13. Onların birçok evvelkilerden,

14. Birazı da sonrakilerden!

15. Mücevherlerle işlenip süslenmiş ve yan yana dizilmiş tahtlar üzerine kurulurlar.

16. Orada birbirlerine muhabbetle bakarak karşılıklı otururlar.

17. Etraflarında hiç yaşlanmayan gençler hizmet için âdeta pervâne olur;

18. Durmadan çağıldayan pınarlardan doldurulmuş testiler, ibrikler ve kadehlerle…

19. Bu şaraptan dolayı ne başları ağrır, ne de sarhoş olurlar.

20. Beğendikleri türlü türlü meyvelerle…

21. Canlarının çektiği kuş etleriyle…

22. Bir de iri gözlü hoş yüzlü hûriler;

23. Sedeflerinde gizli inciler gibi!

24. Dünyada yaptıkları hoş amellere bir mükâfat olarak.

25. Orada ne bir boş, mânasız laf işitirler, ne de günaha sokacak bir kelam.

26. Yalnızca, “Selâm size ey cennetlikler, selâm!” kelamını duyarlar.

27. O “ashâb-ı yemîn” ki, ne uğurlu ne keyifli insanlardır o “ashâb-ı yemin!”

28. Onlar dikensiz, dalbastı kirazlar,

29. Dolgun salkımlı muzlar,

30. Uzayıp yayılmış gölgeler,

31. Çağlayarak akan sular,

32. Bol bol meyveler ortasında yaşarlar.

33. Ki o nimetler ne eksilip tükenir, ne de onlardan esirgenir.

34. Kabartılmış yüksek döşekler üzerine eşleriyle birlikte yaslanırlar.

35. Elbet biz cennet bayanlarını yepisyeni bir yaratılışla yarattık.

36. Onları dâimî bâkireler kıldık.

37. Eşlerine karşı sevgi dolu, âşık ve daima tıpkı yaşta.

38. Bütün bunlar, “ashâb-ı yemîn” içindir.

39. Onların birçoğu öncekilerdendir;

40. Birçoğu da sonrakilerden!

41. O “ashâb-ı şimal” ki, ne uğursuz ne bedbaht kimselerdir o “ashâb-ı şimâl!”

42. Onlar, iliklere işleyen zehirli, kavurucu bir ateş ve son derece kaynar sular içindedirler.

43. Kapkara bir dumanın gölgesindedirler.

44. Bir gölge ki, ne serinlik verir, ne bir hayrı dokunur.

45. Zira onlar, dünyadayken hiçbir ahlâkî korku taşımadan nimet ve sefahat içinde şımarıyorlardı.

46. En büyük günahı işlemekte ısrar edip duruyorlardı.

47. Ve şöyle diyorlardı: “Sahi biz, ölüp de toprak olduktan ve kemik yığınına dönüştükten sonra mı, yani biz o halde iken mi yeni bir yaratılışla tekrar diriltileceğiz? Bu, olacak şey değil!”

48. “Gelip geçmiş cetlerimiz da mı?”

49. De ki: “Hem şu ana kadar yaşayıp gitmiş olanlar, hem de siz ve sizden sonra gelecekler;”

50. “Hepiniz bilinen bir günün buluşma vaktinde kesinlikle bir ortaya toplanacaksınız!”

51. Sonra siz ey yanlışsız yoldan sapanlar ve gerçeği yalanlayanlar!

52. O zakkûm ağacının meyvesinden kesinlikle yiyeceksiniz.

53. Yiyecek ve karınlarınızı onunla tıka basa dolduracaksınız.

54. Üzerine de o kaynar sudan içeceksiniz.

55. Hem de susuzluk hastalığına yakalanmış develerin suya saldırışı üzere saldırarak içeceksiniz.

56. Onlara hesap gününde verilecek ziyâfet işte budur!

57. Sizi yoktan yaratan biziz. Bu türlü iken, hâlâ tekrar diriliş gerçeğini tasdik etmeyecek misiniz?

58. Rahimlere akıttığınız meniyi hiç düşünmez misiniz?

59. Onu harika bir insan olarak siz mi yaratıyorsunuz, yoksa yaratan biz miyiz?

60. Aranızda mevti şaşmaz bir plan çerçevesinde takdir eden biziz. Mahzur olabilecek hiçbir güç yoktur sizi öldürmemize.

61. Öldürüp de, yerinize benzeriniz diğer kuşaklar getirmemize ve bilmediğiniz bir âlemde ve halde sizi yeni bir yaratılışla ortaya çıkarmamıza.

62. Aslında siz birinci yaratılışın Allah’ın kudretiyle gerçekleştiğini pekâla biliyorsunuz. O halde bunun üzerinde düşünüp ikinci yaratalışın da mümkün ve kaçınılmaz olduğunu kabullenmeniz gerekmez mi?

63. Toprağa ektiğiniz tohumu hiç düşünmez misiniz?

64. Sanki o ekinleri yeşertip büyüten siz misiniz; yoksa onu yetiştiren biz miyiz?

65. Dileseydik hepsini daha olgunlaşmadan kurumuş çerçöp hâline getirirdik de şaşırıp kalırdınız:

66. “Eyvâh, emeklerimiz boşa gitti, çok ziyana uğradık.”

67. “Bundan da öte, biz her türlü rızıktan tamamen yoksun kaldık!” diye feryat ederdiniz.

68. İçtiğiniz suyu hiç düşünmez misiniz?

69. Onu bulutlardan siz mi indiriyorsunuz; yoksa onu indiren biz miyiz?

70. Dileseydik onu içilmesi mümkün olmayan tuzlu, acı bir su yapardık. Öyleyse şükretmeniz gerekmez mi?

71. Yakmakta olduğunuz ateşi hiç düşünmez misiniz?

72. Onun ağacını siz mi yaratıp yetiştiriyorsunuz; yoksa onu yaratan biz miyiz?

73. Biz onu hem cehennem ateşi için bir hatırlatma hem de çölde yaşayanlar, yolda bulunanlar, ayrıyeten ona gereksinimi olanlar için vazgeçilmez bir nimet kıldık.

74. Öyleyse Şanlı Rabbinin ismini tesbih et; O’nun her türlü kusurdan ve ortakları olmaktan çok ulu ve uzak olduğunu söyle!

75. Yıldızların düştüğü yerlere ve peyderpey inen Kur’an’ın her bir kısmına yemin ederim.

76. Şayet bilirseniz bu hakikaten pek büyük bir yemindir,

77. Elbet o, çok pahalı, pek gururlu bir Kur’an’dır.

78. Onun aslı çok âlâ korunmuş bir kitaptadır.

79. Tertemiz olanlardan oburu ona dokunamaz.

80. O, Âlemlerin Rabbi tarafından modül kesim indirilmektedir.

81. Artık siz bu ilâhî kelâmı mı küçümsüyorsunuz?

82. Allah’ın size verdiği bu büyük nimete teşekkür edecek yerde onu yalanlıyorsunuz.

83. Hele can boğaza gelip dayandığında,

84. O vakit can çekişenin yanında bulunan sizler, elinizden bir şey gelmez, yalnızca çâresizlik içinde seyredersiniz.

85. Biz ona sizden daha yakınızdır, ancak siz göremezsiniz.

86. Şayet siz tekrar diriltilip hesâba çekilmeyecek, ceza görmeyecekseniz;

87. Lutfen çıkmakta olan o canı geri çevirin; şayet tezinizde dengeli ve hakikat iseniz!

88. Şayet ölen kişi “mukarrebûn”dan; Allah’a yaklaştırılmış has kullardan ise,

89. Onu bekleyen sonsuz bir rahatlık ve memnunluk, hoş ve güzel kokulu rızıklar ve nimetlerle dolu cennetlerdir.

90. Şayet o, “ashâb-ı yemin”den; uğurlu ve memnun kimselerden ise,

91. Melekler ona: “Selâm sana, ey ashâb-ı yeminden olan kişi!” derler.

92. Şayet o, Kur’an’ı ve Peygamber’i yalanlayanlardan, gerçek yoldan kaymış sapıklardan ise,

93. Onu da bekleyen kaynar sudan bir ziyâfettir.

94. Peşinden de kızgın alevli cehenneme atılacaktır.

95. İşte bu, hakkında en küçük kuşku bulunmayan en kesin gerçeğin tâ kendisidir.

96. Öyleyse, Büyük Rabbinin ismini tesbih et; O’nun her türlü kusurdan ve ortakları olmaktan çok aziz ve uzak olduğunu söyle!

VAKIA MÜDDETİ FAZİLETİ

Abdullah b. Mesud (r.a.)’ı mevt hastalığında ziyaret eden Hz. Osman:

“- Sana beytülmalden bir bağışta bulunulmasını emredeyim mi?” diye sorar. İbn Mesud buna gereksinimi olmadığını söyler. Osman (r.a.):

“- Senden sonra hiç olmazsa kızlarına kalır” deyince İbn Mesud (r.a.):

“- Sen kızlarımı merak etme. Ben onlara her gece Vâkıa mühletini okumalarını öğrettim. Çünkü ben Resûlullah (s.a.s.)’in «Her kim her gece Vâkıa müddetini okursa ona fakirlik dokunmaz» buyurduğunu işitmiştim” der. (İbn Hanbel, Fedâilü’s-Sahâbe, II, 726)