h Dolar 35,1963 % 0.07
h Euro 36,6569 % 0.07
h Altın (Gr) 2.962,91 %0,16
a İmsak Vakti 02:00
İstanbul 11°
  • Adana
  • Adıyaman
  • Afyonkarahisar
  • Ağrı
  • Amasya
  • Ankara
  • Antalya
  • Artvin
  • Aydın
  • Balıkesir
  • Bilecik
  • Bingöl
  • Bitlis
  • Bolu
  • Burdur
  • Bursa
  • Çanakkale
  • Çankırı
  • Çorum
  • Denizli
  • Diyarbakır
  • Edirne
  • Elazığ
  • Erzincan
  • Erzurum
  • Eskişehir
  • Gaziantep
  • Giresun
  • Gümüşhane
  • Hakkâri
  • Hatay
  • Isparta
  • Mersin
  • istanbul
  • izmir
  • Kars
  • Kastamonu
  • Kayseri
  • Kırklareli
  • Kırşehir
  • Kocaeli
  • Konya
  • Kütahya
  • Malatya
  • Manisa
  • Kahramanmaraş
  • Mardin
  • Muğla
  • Muş
  • Nevşehir
  • Niğde
  • Ordu
  • Rize
  • Sakarya
  • Samsun
  • Siirt
  • Sinop
  • Sivas
  • Tekirdağ
  • Tokat
  • Trabzon
  • Tunceli
  • Şanlıurfa
  • Uşak
  • Van
  • Yozgat
  • Zonguldak
  • Aksaray
  • Bayburt
  • Karaman
  • Kırıkkale
  • Batman
  • Şırnak
  • Bartın
  • Ardahan
  • Iğdır
  • Yalova
  • Karabük
  • Kilis
  • Osmaniye
  • Düzce
  • DOLAR 35,1963h

    35,1922

  • EURO 36,6569h

    36,6350

  • Gram Altın 0,16h

    2.962,91

a

İstikrar Kuşağı’nın silüeti belirdi… Ama’sı var…

Emperyalizmin huyudur. Ortadoğu’da sivrilen güçler olduğunda ellerinin altında hazır bulunan iki düğmeye basarlar. Biri karmaşa ve kaostur. İkincisi karşı koalisyonlar oluşturma, o ülkeleri İsrail üzerinden baskılama çabasıdır. Türkiye sivrilen bir güçtü. 2000’lerin ortalarında Suriye açılımını başlatmış, komşularıyla ilişkilerini geliştirmiş, -ABD’nin kurmaya çalıştığı tek kutuplu düzene itirazların yükseldiği bir dönemde- bölgesel etkisini artırma iştahını ortaya koymuştu. Emperyalizm bu gücü

İstikrar Kuşağı’nın silüeti belirdi… Ama’sı var…
0

BEĞENDİM

Emperyalizmin huyudur. Ortadoğu’da sivrilen güçler olduğunda ellerinin altında hazır bulunan iki düğmeye basarlar. Biri

karmaşa ve kaostur.

İkincisi

karşı koalisyonlar oluşturma, o

ülkeleri İsrail üzerinden

baskılama

çabasıdır.
Türkiye sivrilen bir güçtü. 2000’lerin ortalarında Suriye açılımını başlatmış, komşularıyla ilişkilerini geliştirmiş, -ABD’nin kurmaya çalıştığı tek kutuplu düzene itirazların yükseldiği bir dönemde-

bölgesel etkisini artırma iştahını ortaya koymuştu.

Emperyalizm bu gücü kontrol altına almak isteyecekti. İstedi de…

10 YIL SÜREN FETRET DÖNEMİ

2010 yılında haklı gerekçelerle başlayan

Arap Baharı’yla bölge

ülkelerine,

halklarına erken doğum yaptırıldı

. Türkiye özelinde bakarsak: Türk sınırlarının güneyi/güneydoğusu terör örgütlerinin, milis kuvvetlerin cirit attığı bir ateş çemberine döndü. Irak, önce DEAŞ, ardından İran’ın hakimiyetine bırakıldı.

Göz göre göre bölgede

Şii

hilali oluşturuldu.

Suriye’de Esad rejimi korkunç suçlara imza attı. Milyonlarca insan yer değiştirdi. Bu istikrarsızlık ortamı ve göç Türkiye üzerinde büyük bir baskı kurdu (Üstüne pandemi, onun üstüne Ukrayna-Rusya savaşı geldi.)
Eşanlı olarak Türkiye, Doğu Akdeniz’de kıyılarına hapsedilmek istendi. Ankara’nın karşısına

Küre

İttifakı

adı altında Körfez+İsrail denklemi konuşlandı.

Bu kavi denklem

Yunanistan-Mısır-Fransa uzantısıyla

güney kıyılarımıza ulaştı. Öyle böyle değil,

büyük bir cendereydi.

FETÖ elinden çıkma 15 Temmuz darbe girişimi ve terör örgütü PKK’nın 2015’ten sonra azgınlaşması da bu fotoğrafın bir parçasıdır.
Ama şartlar değişiyor. Türkiye, bu cendereyi kırmak için karşı hamlelerini geliştirdi. Tam da şu anda

10 yıllık bir fetret döneminin

ardından “Nerede kalmıştık?” diyeceğimiz günlerden geçiyoruz.

BÖLGESEL CENDERE KIRILDI

Şimdi kuzeyden güneye bir hat çizelim. Son beş yılda yaşanan gelişmelere bakalım.

Karabağ’da istikrar görece sağlandı.

Orası Azerbaycan-Ermenistan anlaşmasını bekliyor. Düğüm çözülebilir mi? Sonuca yakınız.
Irak karmaşık, kırılgan. Ama Sudani, istikrarlı bir Irak için istekli.

Kalkınma Yolu

hayali var. Proje ilerliyor. Refah ve istikrar üretme potansiyeli yüksek. Sudani hükümeti Suriye konusunda da çok yapıcı bir rol oynayarak tarihin doğru tarafında yer aldı.
Suriye bu kuşağın en önemli parçası. Düne kadar terör ve kaos cennetiydi. Bugün bambaşka bir potansiyeli var.

Dışişleri Bakanı Hakan Fidan’ın

Şam ziyareti bu potansiyelin ne yöne gideceğiyle ilgili fikir veriyor. Bir. SMO dahil tüm yapıların silah bırakarak Suriye ordusuna katılacağı açıklandı. Terör örgütü PKK’ya kaçacak alan kalmıyor. İki. Ülkede Türkiye’ye benzer bir anayasal düzenin kurulacağı anlaşılıyor.

Fidan, anayasal vatandaşlıktan bahsetti.

“Azınlık tanımlamasının olmadığı herkesin eşit olduğu bir sistem inşasını” vurguladı.
Daha güneyde Lübnan, İsrail-İran geriliminin un ufak ettiği bir ülke.

Cumhurbaşkanı Erdoğan, Lübnan Başbakanı Mikati’yi

ağırladı. Mikati dedi ki “Önce Allah’a sonra Türkiye’ye güvenmemiz gerektiğini öğrendik.” İstikrarlı bir Suriye, Lübnan’ı da yeniden ayağa kaldıramaz mı? İran ve İsrail bu sorumsuz politikalara devam ettiği müddetçe zor. Ama bir

şans var.

İSTİKRAR KUŞAĞINA DÖNÜK TEHDİTLER

Kuzeyden güneye çizdiğimiz bu hat,

Türkiye’nin oluşturmaya

çalıştığı İstikrar

Kuşağı’nın silüetidir.

Kuşak kendini göstermiştir ama hala yapım aşamasındadır.

Duyduklarımdan yola

çıkarak bu kuşağı zedeleyecek üç önemli potansiyeli vurgulamak istiyorum.
Birincisi İsrail’dir (ABD de diyebiliriz). Bu bölgede huzursuzluk, terör, istikrarsızlık varsa bunun temel

sebebi

İsrail’in

Filistin’de on yıllardır uyguladığı işgal, apartheid, soykırım politikasıdır.

İsrail, terör örgütü PKK ile Suriye’deki işbirliğini artık açığa döküyor. İsrail, durulur mu? Sanmam. Ama

onun kapasitesinin de bir sınırı var.

Bunu önümüzdeki günlerde daha net göreceğiz.
İkincisi İran’dır.

Bazı işaretler geliyor

: Muhtemelen ilk hedefleri Irak olacak. Suriye’yi kaybedince güçlerini oraya kaydırdılar. Mevcut durumda Barzani ve Sudani bölgedeki gelişmeler karşısında pozitif. Tahran orada Ankara aleyhine denge kurmaya çalışacak. Terör örgütü PKK üzerindeki etkisini negatif anlamda kullanabilir. Barzani’yi hedef alabilir. Ulusal birliği zedeleme adına Suriye’deki yeni yönetimin

paydaş gruplarını da angaje etmeye

çalışabilir.
Üçüncüsü, Arap dünyasındaki bazı ülkelerdir. ”Doha’daki toplantıya katılmayan ülkeye mim koyun” demiştim (

Her

Şey

O 25 Bin Teröristin Ne Olacağına Bağlı, 10 Aralık.) O

ülke

Birleşik Arap Emirlikleri’ydi.

Doha’da yoktu ama daha sonra Ürdün’deki toplantıya katıldı. Ankara, Suriye’nin geleceğinin ne olacağı konusunda Arap/Körfez ülkelerinin katkı sunmasını istiyor. Katar’ın açık desteği görülüyor. Suudi Arabistan’dan bir açıklama gelmedi ama pozitif bir tutum takındığı belirtiliyor.

Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın

geçtiğimiz günlerde Kahire’ye gerçekleştirdiği ziyaret

“Mısır için buzkıran işlevi gördü”

deniyor. Bunların hepsi pozitif gelişmeler.
Ama Ürdün ve BAE’nin yeni süreçte kolaylaştırıcı rol üstleneceklerine dönük bir işaret henüz yok.

Bu iki

ülkenin,

yeni süreçte,

İsrail’le

aynı

çizgiye

hapsolmaması gerekiyor.

Özellikle Akdeniz’de herkese kaybettirecek bir “

deja vu

” yaklaşımından uzak durulmalı. Küçük çıkarlar ve miyopluk nedeniyle büyük sıkıntılar çeken bölge insanının bir 10 yıl daha kaybetme lüksü yok.
YORUMLAR

s

En az 10 karakter gerekli

HIZLI YORUM YAP