31 Aralık Mekke’nin fethi mi? – Mekke’nin fethi ne vakit, ayın kaçında?

0

BEĞENDİM

0

MEKKE’NİN FETHİ NE VAKİT? | Arap Yarımadası’nda İslamiyet’in yayılışını hızlandıran Mekke’nin fethi, dini açıdan en kıymetli olaylar ortasında yer almaktadır. İslam peygamberi Hz. Muhammed komutasındaki Müslüman ordusunun, Mekkeli Kureyşlilerin elindeki Mekke’yi fethederek bu bölgede Müslümanlığı yaygınlaştırması sonucunu doğuran Mekke’nin fethi hakkında arama motorlarında sorgulanan ’31 Aralık Mekke’nin fethi mi? – Mekke’nin fethi ne vakit, ayın kaçında?’ sorularının karşılığını haberimizde derledik.

MEKKE NE VAKİT, HANGİ YIL, AYIN KAÇINDA FETHEDİLDİ?

Mekke’nin Fethi, 10 Ocak 630 tarihinde yapılmıştır. Öncesinde fetihe hazırlık, fetih süreci ve fetih sonrası İslamiyet’in yayılması açısından da büyük değere sahip olan Mekke’nin fethi, Kureyşlilerin elindeki Mekke’nin, Müslümanlar’ın idaresine geçmesiyle sonuçlanmıştır.

FETİH ÖNCESİ DEVİR: HAZIRLIK SÜRECİ

Mekke’nin fethinden bir mühlet evvel Müslümanlar ile Mekkeli müşrikler ortasında Hudeybiye Antlaşması yapılmıştı. Daha sonra Mekkeli Kureyşlilerin müttefiki olan Benî Bekir kabilesi, bu antlaşmaya alışılmamış hareket ederek Müslümanların himâyesindeki Benî Huzaa kabilesine saldırdı.

Hz. Muhammed, Mekke’ye haber göndererek, öldürülenlerin kan bedellerinin ödenmesini yahut Benî Bekir kabilesiyle olan ittifakın sonlandırılmasını, aksi hâlde Hudeybiye Antlaşması’nın bozulmuş sayılacağını ve savaşa mecbur kalacaklarını bildirdi. Mekkeliler, Hz. Muhammed’in tekliflerini reddettiler ve savaşa hazırlanacaklarını haber verdiler. Mekkeli paganlar, daha sonra fikir değiştirip Ebu Süfyan’ı bir barış sağlamak için Medine’ye gönderdi. Fakat görüşmelerden hiçbir sonuç alınamadı.

MEKKE’NİN FETHİ SÜRECİ

Hz. Muhammed, etraftaki Müslüman kabilelere de haber göndererek savaşa hazır olmalarını söyledi. Akabinde yaklaşık 10.000 kişilik bir ordu kuruldu ve İslam peygamberi, Hicret’in 8. yılında, Ramazan ayının 13. günü Medine’den yola çıktı (4 Ocak 630). Bu, o vakte kadar toplanmış en büyük Müslüman kuvvetti.

On günlük bir seyahatin akabinde Müslüman ordusu Mekke yakınlarına geldi. Burada Hz. Muhammed, Mekkelilere ordunun büyüklüğünü abartı göstermek için herkese ateş yakmasını emretti. Kısa müddette 10.000’den fazla ateş yakıldı. Ateşleri gören Mekkeli paganlar telaşlandı. Bunun akabinde Ebu Süfyan, Müslümanların yanına gitti ve Hz. Muhammed ile görüştü. Ebu Süfyan ve beraberindeki heyet, İslam’ı kabul etmiş bir hâlde kente döndüler. Bu durum karşısında Mekke halkı, bu orduya karşı konulamayacağını kabullendi. Ebu Süfyan, Kâbe’nin avlusuna gidip Mekkelilere kendisinin İslam’ı kabul ettiğini ve teslim olmaktan öteki çarelerinin kalmadığını söyleyerek kendi konutlarına sığınmalarını tavsiye etti. Bu, Mekke’nin teslimi manasına geliyordu.

Hz. Muhammed, başta Ebu Süfyan olmak üzere meskenine sığınan birçok Mekkeli’ye himaye hakkı verdi. Ebu Süfyan’dan sonra Mekke’ye gelen Hz. Muhammed’in amcası Abbas da Mekkelilere emsal şeyler söyledi; onlar da Mescid-i Haram’ın içerisine yahut meskenlerine dağıldılar. Hz. Muhammed, dört koldan birebir anda Mekke’ye girmeyi planlıyordu. Bu yüzden ordusunu dört kola ayırdı ve bölük kumandanlarına Safâ zirvesinde kendisiyle buluşmalarını bildirdikten sonra onlara şu buyruğu verdi:

“Size karşı konulmadıkça, size saldırılmadıkça, hiç kimseyle çarpışmaya girmeyeceksiniz, hiç kimseyi öldürmeyeceksiniz.”

Hz. Muhammed hareket buyruğu verdi ve Fetih Suresi’ni okuyarak Mekke’ye girdi. Hz. Muhammed’in ordusunun 3 kolu rastgele bir direnişle karşılaşmazken, Halid bin Velid’in komutasındaki 4. kol, Mekkeli müşriklerden İkrime bin Ebu Cehil önderliğindeki küçük bir saldırıyı geri püskürttü.

Hz. Muhammed, kentin hakimiyetini ele geçirip Mekke’ye girer girmez genel af ilan edildiğini bildirdi ve Ebu Süfyan’a bildirdiği formda kimseye dokunulmayacağını ilan etti. Sonuçta, yapılan ufak tefek çarpışmalardan 2 Müslüman ölürken, karşılık veren Mekkelilerden de 13 kişi ölmüştü. Akabinde Hz. Muhammed ve sahabeleri, içerisinde 360 put bulunan Kâbe’ye yöneldi ve buradaki putları birer birer devirdiler. Bunun üzerine Hz. Muhammed, İsra Müddeti’nin 81. ayetini okudu: “Hak geldi, batıl yok oldu. Elbet batıl, yok olmaya mahkûmdur.” (Kur’an, 17:81). Bilal-i Habeşi tarafından ezan okundu. Daha sonra da daima birlikte Kâbe’yi tavaf ettiler.

FETİH SONRASI DÖNEM

Fetihten sonra birtakım Mekkeliler, toplu bir biçimde gelip Müslüman oldular. Ebu Süfyan’ın karısı olan ve Hz. Muhammed’in amcası Hz. Hamza’nın ciğerini Uhud Muharebesi’nde dişleyen Hind bint Utbe, Hz. Hamza’yı Uhud’da attığı mızrakla öldüren Yırtıcı bin Harb ve İslam’ın azılı düşmanlarından olan Ebu Cehil’in oğlu İkrime de Müslüman olanlardandı.

Hz. Muhammed, Kâbe’de namaz kılıp birinci hutbesini verdi. Mekkelilerin kuşkularını de gidermek ismine hutbesinde şu kelamlara yer verdi:

“Benim hâlimle sizin hâliniz, Yusuf’un kardeşlerine dediğinin tıpkısı olacaktır. Yusuf’un kardeşlerine dediği üzere, ben de size motamot diyorum ki: “Size bugün hiçbir başa kakma ve ayıplama yok. Allah, hepinizi bağışlasın. O, merhamet edenlerin en merhametlisidir. Gidiniz, sizler artık hürsünüz. (Yusuf Müddeti 92. ayet)”

FETİH SURESİ

Arapça Okunuşu:

1 – İnna fetahna leke fetham mübına

2 – Li yağfira lekellahü ma tekaddeme min zembike ve ma teahhara ve yütimme nı’metehu aleyke ve yehdiyeke sıratam müstekıyma

3 – Ve yensurakellahü nasran azıza

4 – Hüvellezı enzeles sekınete fı kulubil mü’minıne li yezdadu imanem mea ımanihim ve lillahi cünudüs semavati vel ard ve kanellahü alımen hakıma

5 – Li yüdhılel mü’minıne vel mü’minati cennatin tecrı min tahtihel enharu halidıne fıha ve yükeffira anhüm seyyiatihim ve kane zalike ındellahi fevzen azıyma

6 – Ve yüazzibel münafikıyne vel münafikati vel müşrikıne vel müşrikatiz zannıne billahi zannez sev’ aleyhim dairatüs sev’ ve ğadıbellahü aleyhim ve leanehüm ve eadde lehüm cehennem ve saet masıyra

7 – Ve lillahi cünudüs semavati vel ard ve kanellahü azızen hakıma

8 – İnna erselnake şahidev ve mübeşşirav ve nezıra

9 – Li tü’minu billahi ve rasulihi ve tüazziruhu ve tuvekkiruh ve tusebbihuhu bükreten ve ezıyla

10 – İnnellezıne yübayiuneke innema yübayiunellah yedüllahi fevka eydıhim fe men nekese fe innema yenküsü ala nefsih ve men evfa bi ma ahede aleyhüllahe fe se yü’tıhi ecran azıyma

11 – Se yekulü lekel mühallefune minel a’rabi şeğaletna emvalüna ve ehluna festağfir lena yekulune bi elsinetihim ma leyse fi kulubihim Kul fe mey yemlikü leküm minellahi şey’en in erade biküm darran konut erade biküm nefa bel kanellahü bima ta’melune habıra

12 – Bel zanentüm el ley yenkaliber rasulü vel mü’minune ila ehlıhim ebedev ve züyyine zalike fı kulubiküm ve zanentüm zannes sev’ ve küntüm kavmen bura

13 – Ve mel lem yü mim billahi ve rasulihı fe inna a’tedna lil kafirıne seıyra

14 – Ve lillahi mülküs semavati vel ard yağfiru li mey yeşaü ve yüazzibü mey yeşa’ ve kanellahü ğafurar rahıyma…

15 – Se yekulül mühallefune izen talaktüm ila meğanime li te’huzuha zeruna nettebı’küm yürıdune ey yübeddilu kelamellah kul len tettebiuna kezaliküm kalellahü min kabl fe se yekulune bel tahsüdunena bel kanu la yefkahune illa kalıla

16 – Kul lil muhallefıne minel a’rabi se tüd’avne ila kavmin ülı be’sin şedıdin tükatilunehüm konut yüslimun fe in tütıy’u yü’tikümüllahü ecran hasena ve in tetevellev kema tevelleytüm min kablü yüazzibküm azaben elıma

17 – Leyse alel a’ma haracüv ve la alel a’raci haracüv ve la alel meriydı harac ve mey yütıılahe ve rasulehu yüdhılhü cennatin tecrı min tahtihel enhar ve mey yetevelle yüazzibhü azaben elıma

18 – Le kad radıyallahü anil mü’minıne iz yübayiuneke tahteş şecerati fe alime ma fı kulubihim fe enzeles sekınete aleyhim ve esabehüm fethan karıba

19 – Ve meğanime kesiraten ye’huzuneha ve kânallahü aziyzen hakiyma

20 – Ve adekümüllahü meğanime kesiraten te’huzuneha fe accele leküm hazihı ve keffe eydiyen nasi anküm ve li tekune ayetel lil mü’minıne ve yehdiyeküm sıratam müstekıyma

21 – Ve uhra lem takdiru aleyha kad ehatallahü biha ve kanellahü ala külli şey’in kadıra

22 – Ve lev katelekümüllezıne keferu le vellevül edbara sümme la yecidune veliyyev ve la nesıyra

23 – Sünnetellahilletı kad halet min kabl Ve len tecide li sünnetillahi tebdıla

24 – Ve hüvellezı keffe eydiyehüm anküm ve eydiyeküm anhüm bi batni mekkete mim ba’di en azferaküm aleyhim ve kanellahü bi ma ta’melune basıyra

25 – Hümüllezıne keferu ve sadduküm anil mescidil harami vel hedye ma’kufen ey yeblüğa mehılleh ve lev la ricalüm mü’minune ve nisaüm mü’minatül lem ta’lemuhüm en tetauhüm fe tüsıybeküm minhüm mearratüm bi ğayri ılm li yüdhılellahü fı rahmetihı mey yeşa’lev tezeyyelu le azzebnellezıne keferu minhüm azaben elıma

26 – İz cealellezıne keferu fi kulubihimül hamiyyete hameyyetel cahiliyyeti fe enzelellahü sekınetehu ala rasulihi ve alel mü’minıne ve elzemehüm kelimetet takva ve kanu ehakka biha ve ehleha ve kanellahü bi külli şey’in alıma

27 – Le kad sadekallahü rasulehür ru’ya bil hakk le tedhulünnel mescidel harame in şaellahü aminıne muhallikıyne ruuseküm ve mükassıriyne la tehafun fe alime ma lem ta’lemu fe ceale min duni zalike fethan karıba

28 – Hüvellezı erseIe rasulehu bil hüda ve dınil hakkı li yuzhirahu aled dıni küllih Ve kefa billahi şehıda

29 – Muhammedür rasulüllah vellezıne meahu eşiddaü alel küffari ruhamaü beynehüm terahüm rukkean süccedey yebteğune fadlem minellahi ve rıdvana sımahüm fı vücuhihim min eseris sücud zalike meselühüm fit tevrati ve meselühüm fil incıl ke zer’ın ahrace şat’ehu fe azerahu festağleza festeva ala sukıhı yu’cibüz zürraa li yeğıyza bihimül küffar veadellahüllezıne amenu ve amilus salihati minhüm mağfiratev ve ecran azıyma…

Türkçe Manası:

Rahman ve Rahim olan Allah’ın (c.c) adıyla

1 – Doğrusu biz sana apaçık bir fetih ihsân ettik.

2 – Böylelikle Allah senin geçmiş ve gelecek günahını bağışlar. Sana olan nimetini tamamlar ve seni yanlışsız yola iletir.

3 – Ve sana Allah, ulu bir zaferle yardım eder.

4 – İmanlarına iman katsınlar diye müminlerin kalplerine itimat indiren O’dur. Göklerin ve yerin orduları Allah’ındır. Allah bilendir, herşeyi hikmetle yapandır.

5 – Mümin erkeklerle mümin bayanları, içinde ebedi kalacakları, altlarından ırmaklar akan cennetlere koyması, onların günahlarını örtmesi içindir. İşte bu, Allah katında büyük bir kurtuluştur.

6 – Ve o Allah hakkında berbat zanda bulunan münâfık erkeklere ve münâfık bayanlara, Allah’a ortak koşan erkeklere ve ortak koşan bayanlara azap etmesi içindir. Kötülük onların başlarına gelmiştir. Allah onlara gazap etmiş, lânetlemiş ve cehennemi kendilerine hazırlamıştır. Orası ne berbat bir yerdir!

7- Göklerin ve yerin orduları Allah’ındır. Allah çok güçlüdür, karar ve hikmet sahibidir.

8 – Elbet biz seni, şâhit, müjdeleyici ve uyarıcı olarak gönderdik.

9 – Ki, Allah’a ve Resulüne iman edesiniz, ve bunu destek edip, O’na hürmet gösteresiniz ve sabah akşam O’nu tesbih edesiniz.

10 – Herhalde sana bey’at edenler lakin Allah’a bey’at etmektedirler. Allah’ın eli onların ellerinin üzerindedir. Kim ahdi bozarsa fakat kendi aleyhine bozmuş olur. Kim de Allah’a verdiği ahde vefa gösterirse Allah ona büyük bir mükâfat verecektir.

11 – Yakında a’râbilerden geri kalmış olanlar sana diyecekler ki, “Mallarımız ve ailelerimiz bizi alıkoydu. Allah’tan bizim bağışlanmamızı lisana.” Onlar kalplerinde olmayanı lisanlarıyla söylerler. De ki: Allah size bir ziyan gelmesini dilerse yahut bir yarar elde etmenizi isterse O’na karşı kimin bir şeye gücü yetebilir? Hayır! Allah yaptıklarınızdan haberdardır.

12- Aslında siz Peygamber ve müminlerin, ailelerine geri dönmeyeceklerini sanmıştınız. Bu sizin gönüllerinize hoş göründü de makus zanda bulundunuz ve helâki hak etmiş bir topluluk oldunuz.

13 – Kim Allah’a ve Rasulüne iman etmezse elbet biz, kâfirler için çılgın bir ateş hazırlamışızdır.

14 – Göklerin ve yerin mülkü Allah’ındır. O, dilediğini bağışlar dilediğini azaplandırır. Allah çok bağışlayan çok merhamet edendir…

15 – Siz ganimetleri almak için gittiğinizde geri kalanlar: “Bırakın biz de ardınıza düşelim.” diyeceklerdir. Onlar, Allah’ın kelamını değiştirmek isterler. De ki: Siz bizimle gelemeyeceksiniz. Allah daha evvel bu türlü buyurmuştur. Onlar size: “Bizi kıskanıyorsunuz.” diyeceklerdir. Aksine onlar, pek az anlayan kimselerdir.

16 – A’rabilerin geri bırakılmış olanlarına de ki: Siz yakında çok kuvvetli bir kavme karşı savaşmaya çağırılacaksınız. Onlarla savaşırsınız yahut müslüman olurlar. Şayet itaat ederseniz, Allah size hoş bir mükâfat verir. Lakin evvelden döndüğünüz üzere tekrar dönecek olursanız sizi acıklı bir azaba uğratır.

17 – Köre vebal yoktur, topala da vebal yoktur, hastaya da vebal yoktur. Bununla birlikte kim Allah’a ve peygamberine itâat ederse, Allah onu, altından ırmaklar akan cennetlere sokar. Kim de geri kalırsa, onu acı bir azaba uğratır.

18 – Andolsun o ağacın altında (Hudeybiye’de) sana bey’at ederlerken Allah, müminlerden razı olmuştur. Kalplerinde olanı bilmiş onlara itimat indirmiş ve onları pek yakın bir fetih ile mükâfatlandırmıştır.

19 – Allah onları elde edecekleri birçok ganimetlerle de mükâfatlandırdı. Allah çok güçlüdür, karar ve hikmet sahibidir.

20 – Allah size, elde edeceğiniz birçok ganimetler vaad etmiştir. Bunu size çabucak vermiş ve insanların ellerini sizden çekmiştir ki bu, müminlere bir işaret olsun ve Allah sizi gerçek yola iletsin.

21 – Bundan diğer sizin güç yetiremediğiniz, lakin Allah’ın sizin için kuşattığı ganimetler de vardır. Allah herşeye kâdirdir.

22 – Şayet kâfirler sizinle savaşsalardı artlarına dönüp kaçarlardı. Sonra bir dost ve yardımcı da bulamazlardı.

23 – Allah’ın öteden beri gelen kanunu budur. Allah’ın kanununda asla bir değişiklik bulamazsın.

24 – O sizi onlara karşı muzaffer kıldıktan sonra Mekke’nin göbeğinde onların ellerini sizden, sizin ellerinizi de onlardan çekendir. Allah, yaptıklarınızı görendir.

25 – Onlar inkâr eden ve sizin Mescid-i Haram’ı ziyaretinizi ve bekletilen kurbanların yerlerine ulaşmasını men edenlerdir. Şayet kendilerini şimdi tanımadığınız mümin erkeklerle, mümin bayanları bilmeyerek ezmek suretiyle bir vebalin altında kalmanız ihtimali olmasaydı, Allah savaşı önlemezdi. Dilediklerine rahmet etmek için Allah bu türlü yapmıştır. Şayet onlar birbirinden ayrılmış olsalardı elbette onlardan inkâr edenleri elemli bir azaba çarptırırdık.

26 – O vakit inkâr edenler, kalplerine taassubu, câhiliyet taassubunu yerleştirmişlerdi. Allah da elçisine ve müminlere sükûnet ve inancını indirdi. Onları takva kelamı üzerinde durdurdu. Esasen onlar buna pek layık ve ehil kimselerdi. Allah herşeyi bilendir.

27 – Andolsun ki Allah, elçisinin hayalini yanlışsız çıkardı. Allah dilerse siz itimat içinde başlarınızı tıraş etmiş ve saçlarınızı kısaltmış olarak, korkmadan Mescid-i Haram’a gireceksiniz. Allah sizin bilmediğinzi bilir. İşte bundan evvel size yakın bir fetih verdi.

28 – Bütün dinlerden üstün kılmak üzere, Peygamberini hidayet ve hak din ile gönderen O’dur. Şahit olarak Allah kâfi.

29 – Muhammed Allah’ın elçisidir. Onun yanında bulunanlar da kâfirlere karşı çetin, kendi ortalarında merhametlidirler. Onları rükûa varırken secde ederken görürsün. Allah’tan lütuf ve istek isterler. Yüzlerinde secdelerin müsaadeden nişanları vardır. Bu, onların Tevrat’taki vasıflarıdır. İncil’deki vasıfları da şöyledir: Onlar filizini yarıp çıkarmış, gitgide onu kuvvetlendirerek kalınlaşmış, gövdesi üzerine dikilmiş bir ekine benzerler ki bu, ziraatçıların da güzeline masraf. Allah böylelikle onları çoğaltıp kuvvetlendirmekle kâfirleri öfkelendirir. Allah inanıp âlâ işler yapanlara mağfiret ve büyük bir mükâfat vaad etmiştir.