YASİN MÜHLETİ Türkçe – Arapça oku – dinle | Yasin Mühleti Arapça okunuşu ve Türkçe meali | Yasin Müddeti manası, meali, tefsiri ve tarifi

Yasin Müddeti ne vakit ve nerede indirilmiştir?

Mekke devrinde inmiştir. Cin Suresi'nden sonra inmiştir. Kur'an-ı Kerim'de (Mushaf'da) 36. sırada, iniş tarihine nazaran ise 41. sırada yer almaktadır. Müddette en önemli ahlâkî sorumluluklar, Antakya halkına gönderilen peygamberler ve halkının onları yalanlaması, Allah'ın bir olduğu ve kudretinin kanıtı olan örnekler, insanların öldükten sonra kıyamet günü diriltildiklerinde nasıl karşılanacakları, hesap ve ceza husus edilmektedir.

Yasin Müddeti tanımı

Mekke devrinde inmiştir. İsmini birinci âyetteki "Yâ" ve "Sîn" harflerinden almıştır. Yasin müddeti Kur'an-ı Kerim'in en büyük müddeti ve Kur'an'ın kalbi olarak kabul edilir. Mushaftaki sıralamada otuz altıncı, iniş sırasına nazaran kırk birinci müddettir. Cin mühletinden sonra, Furkan müddetinden evvel Mekke'de inmiştir. Yerinde açıklanacak bir sebeple 12. âyetin Medine'de indiğini ileri sürenler de olmuştur. Peygamberimiz tarafından bu mühlete daha fazla kıymet verdiği konusunda gelen hadisler nedeniyle Müslümanlar Yasin Suresi'ne daha fazla ehemmiyet vermişlerdir.

Yasin Suresi'nde esas insanın ahlâkî sorumlulukları, vahiy, Hz. Peygamber'i yalanlayan Kureyş kabilesi, Antakya halkına gönderilen peygamberler ve halkının onları yalanlaması, Allah'ın birliğini ve kudretini gösteren kanıtlar, öldükten sonra dirilme, hesap ve ceza günü bahis edilmektedir.

Peygamberimizin "Yâsin, Kur'ân'ın kalbidir. Allah'ı ve ahiret gününü dilek ederek Yâsin okuyan kimsenin geçmiş günahı affedilir. Onu ölülerinize okuyunuz." buyurduğu bu hadiste Onu ölülerinize okuyunuz cümlesi nedeniyle genel olarak günümüzde Yasin Müddeti çoğunlukla ölülerimize okunmaktadır. Ölülerimize 1., 7., 52. günü üzere günlerde düzenlenen Mevlitlerde çoğunlukla Yasin Müddeti okunmaktadır.

Yasin Müddeti kaç ayettir?

Mekke devrinde inmiştir. 83 âyettir. Mühlet, ismini birinci âyeti oluşturan "Yâ-Sîn" harflerinden almıştır. 22. ve 23. cüzlerde yer almaktadır. Söz sayısı 733 ve harf sayısı 3068'dir. Yasin Mühleti, çok sayıda ismi olan müddetlerden birisidir.

Yasin Müddeti okunuşu

Bismillâhirrahmanirrahim

Yâsin

Vel kur'ânil hakim

İnneke le minel murselin

Âlâ siratim mustâkim

Tenzilel azizir rahim

Li tunzira kavmem mâ unzira âbâuhum fehum ğafilun

Le kâd hâkkâl kâvlu âlâ ekserihim fehum lâ yu'minun

İnnâ ceâlnâ fi â'nâkihim âğlâlen fe hiye ilel ezkâni fehum mukmehun

Ve ceâlnâ mim beyni eydihim seddev ve min halfihim sedden fe ağşeynâhum fehum lâ yubsirun

Ve sevâun aleyhim e enzertehum em lem tunzirhum lâ yu'minun

İnnemâ tunziru menittebeaz zikra ve haşiyer rahmâne bil ğaybi fe beşşirhu bi mâğfirativ ve ecrin kerim

İnnâ nâhnu nuhyil mevtâ ve nektubu mâ kaddemu ve âsârahum ve kulle şey'in âhsâynâhu fi imâmim mubin

Vadrib lehum sıkıntın ashabel karyeti iz câehel murselun

İz erselnâ ileyhimusneyni fe kezzebuhumâ fe âzzeznâ bi sâlisin fe kâlu innâ ileykum murselun

Kâlu mâ entum illâ beşerum mislunâ ve mâ enzeler rahmânu min şey'in in entum illâ tekzibun

Kâlu rabbunâ yâ'lemu innâ ileykum le murselun

Ve mâ aleynâ illel belâğul mubin

Kâlu innâ tetayyârnâ bikum leil lem tentehu le nercumennekum ve le yemessennekum minnâ âzabun elim

Kâlu tairukum meâ'kum ein zukkirtum bel entum kavmum musrifun

Ve câe min aksâl medineti raculun yes'â kâle yâ kavmittebiul murselin

İttebiu mel lâ yes elukum ecrav vehum muhtedun

Ve mâ liye lâ a'budullezî fetaranî ve ileyhi turceun

E ettehîzu min dunihi âliheten iy yuridnir rahmânu bi durril lâ tuğni ânni şefââtuhum şey'ev ve lâ yunkizun

İnni izel le fi dâlâlim mubin

İnni âmentu bi rabbikum fesmeun

Kîyledhulil cennete kâle yâ leyte kâvmi yâ'lemun

Bimâ ğâfera li rabbi ve cealeni minel mukramin

Ve mâ enzelnâ âlâ kavmihi mim ba'dihi min cundim mines semâi ve mâ kunnâ munzilin

İn kânet illâ sayhatev vâhîdeten fe izâ hum hamidun

Yâ hasraten âlel ibadi mâ ye'tihim mir rasulin illâ kânu bihi yestehziun

Elem yerav kem ehleknâ kablehum minel kuruni ennehum ileyhim lâ yârciun

Ve in kullul lemmâ cemi'ul ledeynâ muhdarun

Ve âyetul lehumul erdul meytetu ahyeynâhâ ve âhrâcnâ minhâ hâbben feminhu ye'kulun

Ve ceâlnâ fihâ cennâtim min nâhiliv ve â'nâbiv ve feccernâ fihâ minel uyun

Li ye'kulu min semerihi ve mâ âmilethu eydihim efelâ yeşkurun

Subhânellezi hâlekâl ezvâce kullehâ mimmâ tumbitul erdu ve min enfusihim ve mimmâ lâ yâ'lemun

Ve âyetul lehumul leylu neslehu minhun nehâra fe izâ hum muzlimun

Veş şemsu tecri li mustekârril lehâ zâlike tâkdirul azizil âlim

Vel kamera kaddernâhu menâzile hâttâ âde kel urcunil kâdim

Leşşemsu yembeği lehâ en tudrikel kâmera velel leylu sâbikun nehâri ve kullun fi feleki yesbehun

Ve âyetul lehum ennâ hâmelnâ zurriyyetehum fil fulkil meşhun

Ve hâlâknâ lehum mim mislihi mâ yârkebun

Ve in sevinç' nuğrikhum felâ sârihâ lehum velâhum yunkazun

İllâ rahmetem minnâ ve metâân ilâ hin

Ve izâ kile lehumutteku mâ beyne eydikum ve mâ hâlfekum leâllekum turhâmun

Ve mâ te'tihim min âyetim min âyâti rabbihim illâ kânu ânhâ mu'ridin

Ve izâ kile lehum enfiku mimmâ razekakumullâhu kâlellezine keferu lillezine âmenu enut'imu mel lev yeşâullâhu at'âmehu in entum illâ fi dâlâlim mubin

Ve yekulune metâ hâzel vâ'du in kuntum sâdikin

Mâ yenzurune illâ sayhatev vâhîdeten te'huzuhum vehum yehissimun

Felâ yestetiune tâvsiyetev ve lâ ilâ ehlihim yârciun

Ve nufihâ fis suri fe izâ hum minel ecdâsi ilâ rabbihim yensilun

Kâlu yâ veylenâ mem beâsenâ mim merkâdinâ hâzâ mâ veâder rahmânu ve sadekâl murselun

İn kânet illâ sayhâtev vâhîdeten feizâ hum cemi'ul ledeynâ muhdarun

Fel yevme lâ tuzlemu nefsun şey'ev velâ tuczevne illâ mâ kuntum tâ'melun

İnne ashâbel cennetil yevme fi şuğulin fâkihun

Hum ve ezvâcuhum fi zilâlin alel eraiki muttekiun

Lehum fihâ fâkihetuv ve lehum mâ yeddeun

Selâmun kavlem mir rabbir rahim

Vemtâzul yevme eyyuhel mucrimun

Elem â'hed ileykum yâ beni âdeme el lâ ta'buduş şeytane innehu lekum âduvvum mubin

Ve eni'buduni hâzâ sîrâtum mustekim

Ve lekâd edâlle minkum cibillen kesiran efelem tekunu ta'kilun

Hâzihi cehennemulleti kuntum tuâdun

İslevhel yevme bimâ kuntum tekfurun

El yevme nâhtimu âlâ efvâhihim ve tukellimunâ eydihim ve teşhedu erculuhum bimâkânu yeksibun

Velev neşâu letâmesnâ âlâ â'yunihim festebekus sîrâtâ fe ennâ yubsirun

Velev neşâu le mesâhnâhum âlâ mekânetihim femestetâu mudiyyev ve lâ yârciun

Ve men nuâmmirhu nunekkishu fil halki efelâ yâ'kilun

Ve mâ âllemnâhuş şi'râ ve mâ yembeği lehu in huve illâ zikruv ve kur'ânum mubin

Li yunzira men kâne hâyyen ve yehikkâl kâvlu âlel kâfirin

E ve lem yerav ennâ halâknâ lehum mimmâ amilet eydinâ en'amen fehum lehâ mâlikun

Ve zellelnâhâ lehum fe minhâ rakubuhum ve minhâ ye'kulun

Ve lehum fihâ menâfiu ve meşâribu efelâ yeşkurun

Vettehâzu min dunillâhi âlihetel leâllehum yunsarun

Lâ yesteti'une nâsrahum vehum lehum cundum muhdarun

Felâ yahzunke kavluhum innâ nâ'lemu mâ yusirrune ve mâ yu'linun

Evelem yerâl insânu ennâ hâlâknâhu min nutfetin fe izâ huve hâsimun mubin

Ve darabe lenâ meselev ve nesiye halkâhu kâle men yuhyil izâme ve hiye ramim

Kul yuhyihellezi enşeehâ evvele merrati ve huve bi kulli halkin âlim

Ellezi ceâle lekum mineş şeceril âhdâri nârân fe izâ entum minhu tukidun

Eveleysellezi hâlekas semâvâti vel erdâ bi kadirin âlâ en yahluka mislehum belâ ve huvel hâllâkul âlim

İnnemâ emruhu izâ erade şey'en en yekule lehu kun fe yekun

Fe subhanellezi bi yedihi melekutu kulli şey'iv ve ileyhi turceun

YASİN MÜHLETİ ARAPÇA OKUNUŞU

YASİN MÜDDETİ TÜRKÇE MEALİ

Ey Muhammed!) Hikmet dolu Kur'an'a andolsun ki sen elbette dosdoğru bir yol üzere (peygamber) gönderilenlerdensin.

Kur'an, ataları uyarılmamış, bu yüzden de gaflet içinde olan bir kavmi uyarman için mutlak güç sahibi, çok merhametli Allah tarafından indirilmiştir.

Andolsun, onların birçok üzerine o kelam (azap) hak olmuştur. Artık onlar iman etmezler.

Onların boyunlarına demir halkalar geçirdik, o halkalar çenelerine dayanmıştır. Bu sebeple başları üste kalkık durumdadır.

Biz onların önlerine bir set, artlarına da bir set çekip gözlerini perdeledik. Artık görmezler.

Onları uyarsan da, uyarmasan da onlar için birdir, inanmazlar.

Sen fakat Zikr'e (Kur'an'a) uyanı ve görmediği halde Rahmân'dan korkan kimseyi uyarırsın. İşte onu bir bağışlanma ve hoş bir mükafatla müjdele.

Şüphesiz biz, ölüleri kesinlikle diriltiriz. Onların yaptıklarını ve bıraktıkları yapıtlarını yazarız. Biz her şeyi apaçık bir kitapta (Levh-i Mahfuz'da) bir bir kaydetmişizdir.

(Ey Muhammed!) Onlara, o memleket halkını örnek ver. Hani oraya elçiler gelmişti.

Hani biz onlara iki elçi göndermiştik de onları yalancı saymışlardı. Biz de onlara üçüncü bir elçi ile takviye vermiştik. Onlar, "Şüphesiz biz size gönderilmiş elçileriz" dediler.

Onlar şöyle dediler: "Siz de lakin bizim üzere insansınız. Rahmân hiçbir şey indirmemiştir. Siz yalnızca palavra söylüyorsunuz."

(Elçiler ise) şöyle dediler: "Bizim nitekim size gönderilmiş elçiler olduğumuzu Rabbimiz biliyor."

"Bize düşen lakin apaçık bir bildiridir."

Dediler ki: "Şüphesiz biz sizin yüzünüzden uğursuzluğa uğradık. Şayet vazgeçmezseniz sizi kesinlikle taşlarız ve bizim tarafımızdan size elem dolu bir azap dokunur."

Elçiler de, "Uğursuzluğunuz kendinizdendir. Size öğüt verildiği için mi (uğursuzluğa uğruyorsunuz?). Hayır, siz çok giden bir kavimsiniz" dediler.

Şehrin öbür ucundan bir adam koşarak geldi ve şöyle dedi: "Ey kavmim! Bu elçilere uyun."

"Sizden hiçbir fiyat istemeyen kimselere uyun, onlar hidayete erdirilmiş kimselerdir."

"Hem ben, ne diye beni yaratana kulluk etmeyeyim. Halbuki siz de sırf ona döndürüleceksiniz."

"Onu bırakıp da diğer ilahlar mı edineyim? Şayet Rahmân bana bir ziyan vermek istese, onların şefaati bana hiçbir yarar sağlamaz ve beni kurtaramazlar."

ﾠ"O takdirde ben kesinlikle açık bir sapıklık içinde olurum."

"Şüphesiz ben sizin Rabbinize inandım. Gelin, beni dinleyin!" ﴾25﴿

(Kavmi onu öldürdüğünde kendisine): "Cennete gir!" denildi. O da, "Keşke kavmim, Rabbimin beni bağışladığını ve beni ikram edilenlerden kıldığını bilseydi!" dedi. ﴾26-27﴿

Kendisinden sonra kavmi üzerine (onları cezalandırmak için) gökten hiçbir ordu indirmedik. İndirecek de değildik.

Sadece fecî bir ses oldu. Bir anda sönüp gittiler.

Yazık o kullara! Kendilerine bir peygamber gelmezdi ki, onunla alay ediyor olmasınlar.

Kendilerinden evvel birçok kuşakları helak ettiğimizi; onların artık kendilerine dönmeyeceklerini görmediler mi?

Onların hepsi de kesinlikle toplanıp (hesap için) huzurumuza çıkarılacaklardır.

Ölü toprak onlar için bir kanıttır. Biz onu diriltir ve ondan taneler çıkarırız da onlardan yerler

Meyvelerinden yesinler diye biz orada hurmalıklar, üzüm bağları var ettik ve içlerinde pınarlar fışkırttık. Bunları onların elleri yapmış değildir. Hâlâ şükretmeyecekler mi?

Yerin bitirdiği şeylerden, insanların kendilerinden ve (daha) bilemedikleri (nice) şeylerden, bütün çiftleri yaratanın şanı uludur.

Gece de onlar için bir kanıttır. Gündüzü ondan çıkarırız, bir de bakarsın karanlık içinde kalmışlardır.

Güneş de kendi yörüngesinde akıp gitmektedir. Bu mutlak güç sahibi, hakkıyla bilen Allah'ın takdiri(düzenlemesi)dir.

Ayın deveranı için de konak yerleri (evreler) belirledik. Nihayet o, eğrilmiş kuru hurma kolu üzere olur.

Ne güneş aya yetişebilir, ne de gece gündüzü geçebilir. Her biri bir yörüngede yüzmektedir.

Onların soylarını dolu gemide taşımamız da onlar için bir kanıttır.

Biz onlar için o gemi üzere binecekleri kaç şeyler yarattık.

Biz istesek onları suda boğarız da kendileri için ne imdat daveti yapan olur, ne de kurtarılırlar.

Ancak tarafımızdan bir rahmet olarak ve bir müddete kadar daha yaşasınlar diye kurtarılırlar.

Onlara, "Önünüzde ve ardınızda olan şeylerden (dünya ve ahirette göreceğiniz azaplardan) sakının ki size merhamet edilsin" denildiğinde yüz çevirirler.

Onlara Rablerinin âyetlerinden bir âyet gelmez ki ondan yüz çeviriyor olmasınlar.

Onlara, "Allah'ın sizi rızıklandırdığı şeylerden Allah yolunda harcayın" denildiği vakit, inkar edenler iman edenlere, "Allah'ın, dilemiş olsa kendilerini doyurabileceği kimselere mi yedireceğiz? Siz lakin apaçık bir sapıklık içindesiniz" derler.

"Eğer gerçek söyleyenlerseniz bu tehdit ne vakit gelecek?" diyorlar. ﴾48﴿

Onlar fakat, çekişip dururlarken kendilerini yakalayacak müthiş bir ses bekliyorlar.

Artık ne birbirlerine tavsiyede bulunabilirler ne de ailelerine dönebilirler.

Sûra üfürülür. Bir de bakarsın kabirlerden çıkmış Rablerine gerçek akın akın gitmektedirler

Şöyle derler: "Vay başımıza gelene! Kim bizi diriltip mezarımızdan çıkardı? Bu, Rahman'ın vaad ettiği şeydir. Peygamberler yanlışsız söylemişler."

Sadece dehşetli bir ses olur. Bir de bakarsın hepsi birden toplanıp huzurumuza çıkarılmışlardır.

O gün kimseye, hiç mi hiç zulmedilmez. Size fakat işlemekte olduğunuz şeylerin karşılığı verilir.

Şüphesiz cennetlikler o gün nimetlerle meşguldürler, zevk sürerler.

Onlar ve eşleri gölgelerde koltuklara yaslanmaktadırlar.

Onlar için orada meyveler vardır. Onlar için diledikleri her şey vardır.

Çok merhametli olan Rab'den bir kelam olarak (kendilerine) "Selam" (vardır).

(Allah şöyle der:) "Ey suçlular! Ayrılın bu gün!"

"Ey ademoğulları! Ben size, şeytana kulluk etmeyin. Zira o sizin için apaçık bir düşmandır. Bana kulluk edin. İşte bu dosdoğru yoldur, diye emretmedim mi?"

"Andolsun, o sizden pek çok kuşağı saptırmıştı. Hiç düşünmüyor muydunuz?"

"İşte bu, tehdit edildiğiniz cehennemdir."

"İnkar ettiğinizden ötürü bugün girin oraya!"

O gün biz onların ağızlarını mühürleriz. Elleri bize konuşur, ayakları da kazandıklarına şahitlik eder.

Eğer dileseydik onların gözlerini tamamıyla kör ederdik de (bu halde) yola koyulmak için didişirlerdi. Ancak nasıl görecekler ki?!

Yine şayet dileseydik oldukları yerde öbür yaratıklara dönüştürürdük de ne ileri gidebilirler, ne geri dönebilirlerdi.

Kime uzun ömür verirsek, onu yaratılış itibariyle bilakis çeviririz (gücünü azaltırız). Hâlâ düşünmeyecekler mi?

Biz o Peygamber'e şiir öğretmedik. Bu ona yaraşmaz da. O(na verdiğimiz) fakat bir öğüt ve apaçık bir Kur'an'dır.

(Aklen ve fikren) canlı olanları uyarması ve kafirler hakkındaki o kelamın (azabın) gerçekleşmesi için Kur'an'ı indirdik.

Görmediler mi ki biz onlar için, ellerimizin (kudretimizin) yapıtı olan hayvanlar yarattık da onlar bu hayvanlara sahip oluyorlar.

Biz o hayvanları kendilerine boyun eğdirdik. Onlardan bir kısmı binekleridir, bir kısmını da yerler.

Onlar için bu hayvanlarda (daha pek çok) faydalar ve içecekler vardır. Hâlâ şükretmeyecekler mi?

Belki kendilerine yardım edilir diye Allah'ı bırakıp da ilahlar edindiler.

Onlar ilahlar için (hizmete) hazır asker oldukları halde, ilahlar onlara yardım edemezler.

(Ey Muhammed!) Artık onların kelamı seni üzmesin. Zira biz onların gizlediklerini de açığa vurduklarını da biliyoruz.

İnsan, bizim kendisini az bir sudan (meniden) yarattığımızı görmedi mi ki, kalkmış apaçık bir düşman kesilmiştir.

Bir de kendi yaratılışını unutarak bize bir örnek getirdi. Dedi ki: "Çürümüşlerken kemikleri kim diriltecek?"

De ki: "Onları birinci kere var eden diriltecektir. O her yaratılmışı hakkıyla bilendir."

O, sizin için yeşil ağaçtan ateş yaratandır. Artık siz ondan yakıp duruyorsunuz.

Gökleri ve yeri yaratan Allah'ın, onların benzerini yaratmaya gücü yetmez mi? Evet kâfi. O, hakkıyla yaratandır, hakkıyla bilendir.

Bir şeyi dilediği vakit onun buyruğu o şeye lakin "Ol!" demektir. O da çabucak oluverir.

Her şeyin hükümranlığı elinde olan Allah'ın şanı yücedir! Siz yalnız O'na döndürüleceksiniz.