Bir Aktivistin Gözünden: Erkek çocuklar babalarının “erkekliklerini” taklit ediyor

* Gülseren Onanç

Francisco Perales, Ella Kuskoff, Michael Flood ve Tania King’in Sex Roles dergisinde yayınladığı yeni bir araştırma, genç erkeklerin erkekliklerini nasıl ifade ettiklerini büyük ölçüde etkileyen “baba faktörüne” odaklanarak bu soruya cevap arıyor: Genç erkekler babalarının erkekliklerini ‘taklit’ mi ediyor?

Bugünün erkekleri erkekliklerini farklı yollarla ifade ediyor. Bazıları erkek üstünlüğüne inanan ve riskli veya şiddet içeren davranışları destekleyen daha geleneksel erkeklik modellerine bağlı kalırken, diğerleri daha ilerici tutumları benimsiyor.

Peki erkekler, erkeklikleriyle ilgili fikirlerini, inançlarını ve davranışlarını nasıl oluşturuyorlar?

Francisco Perales, Ella Kuskoff, Michael Flood ve Tania King’in Sex Roles dergisinde yayınladığı yeni bir araştırma, genç erkeklerin erkekliklerini nasıl ifade ettiklerini büyük ölçüde etkileyen “baba faktörüne” odaklanarak bu soruya cevap arıyor: Genç erkekler babalarının erkekliklerini ‘taklit’ mi ediyor?

Araştırma sonuçlarına göre, babaları daha geleneksel erkeklik biçimlerini benimseyen genç erkeklerin kendilerinin de bunu yapma olasılığı daha yüksek.

Bu durum, babaların erkek çocuklarını erkeklikle ilgili daha sağlıklı fikirlere yönlendirmede oynadıkları kritik rolü vurguluyor.

Erkekliği ölçmek

15-20 yaş arası 839 çift erkek ve babalarından elde edilen verilerin analiz edildiği araştırma kapsamında yapılan ankette erkeklere, erkeklikle ilgili birçok konuda nasıl hissettikleri ve nasıl davrandıkları hakkında bilimsel olarak doğrulanmış 22 soru soruldu. (İş ve sosyal statünün kimlik duyguları için önemi, duygularını gösterme ve kendine güvenme konusundaki yaklaşımları, risk alma ve şiddet içeren davranışları onaylamaları, heteroseksüel görünmeye ve birden fazla cinsel partnere sahip olmanın arzu edilebilirliği, başkaları üzerinde hakimiyet ve erkeklerin kadınlar üzerindeki gücüne ilişkin düşünceleri vb.)

Araştırma sonuçlarına göre, en çok şiddetin onaylanması, heteroseksüel görünmenin önemi ve birden fazla cinsel partnere sahip olmanın arzu edilirliği ile ilgili sorularda baba ve oğul arasında paralellik ortaya çıkıyor.

Bu durum, erkekliğin bu yönlerinin babadan oğula “aktarılma” olasılığının nispeten daha yüksek olduğunu gösteriyor.

Bu bulgular ne söylüyor?

İyi bilindiği üzere, sosyal öğrenme gençlerin tutum ve davranışlarını şekillendirmede oldukça önemli. Tek etki babalar olmasa da, çalışma genç erkeklerin babalarından nasıl “erkek” olunacağı konusunda çok şey öğrendiklerini gösteriyor.

Babaların erkekliği oğullarına “aktardıklarını” doğrulamanın geniş kapsamlı sonuçları var. Örneğin, geleneksel erkeklik modellerinin günümüz toplumunda neden yerleşik kaldığını açıklamanın yanı sıra bu döngüyü kırmanın babaları da işin içine katmayı gerektirdiğini net bir şekilde gösteriyor.

Gençler arasında sağlıklı erkekliği teşvik etmeyi amaçlayan politikalar, müdahaleler ve programların, babaları da hedef alması halinde işe yarama olasılığı daha yüksek.

Dahası, bulgularımız başarılı bir müdahalenin potansiyel uzun vadeli etkilerinin altını çizmektedir. Bir program gençlerin olumlu erkeklik geliştirmelerine yardımcı olmayı başarırsa, muhtemelen kendileri baba olduklarında kendi çocuklarının erkekliği de olumlu etkilenecektir.

* Bu yazı, Eşitlik, Adalet, Kadın Platformu'nun sitesinden alınmıştır